کد مطلب:151460 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:270
غنه ی حسینی
در حدیث آمده:
[264] از سفیان منقول است كه او از شهاب بن حراش و او از مردی از قومش نقل می كند كه گفت: من در سپاهی بودم كه عبیدالله بن زیاد به سوی حسین بن علی فرستاد؛ و این سپاه چهار هزار تن بودند كه آهنگ دیلم داشتند ولی عبیدالله بن زیاد به سوی حسین بن علی واگرداندشان. من با حسین دیدار كردم؛ مردی بود با موی سر و ریش سیاه. به او گفتم: السلام علیكم یا اباعبدالله.
گفت: و علیك السلام - و غنه داشت -؛ سپس گفت: دستبرد شما به ما از هم امشب آغاز شد - یعنی چیزی دزدیده شده است.
شهاب گفت: این سخن را برای زید بن علی بازگفتم و این سخن كه «غنه داشت»، او را خوش آمد.
سفیان گفت: و این غنه در حسینیان خاندان امام حسین علیه السلام هست.
[264] از سفیان منقول است كه او از شهاب بن حراش و او از مردی از قومش نقل می كند كه گفت: من در سپاهی بودم كه عبیدالله بن زیاد به سوی حسین بن علی فرستاد؛ و این سپاه چهار هزار تن بودند كه آهنگ دیلم داشتند ولی عبیدالله بن زیاد به سوی حسین بن علی واگرداندشان. من با حسین دیدار كردم؛ مردی بود با موی سر و ریش سیاه. به او گفتم: السلام علیكم یا اباعبدالله.
گفت: و علیك السلام - و غنه داشت -؛ سپس گفت: دستبرد شما به ما از هم امشب آغاز شد - یعنی چیزی دزدیده شده است.
شهاب گفت: این سخن را برای زید بن علی بازگفتم و این سخن كه «غنه داشت»، او را خوش آمد.
سفیان گفت: و این غنه در حسینیان خاندان امام حسین علیه السلام هست.